yuuñ intiqām tujh se fasl-e-bahār leñge
phūloñ ke sāmne ham kāñToñ ke pyaar leñge
jaane do ham ko tanhā tūfān-e-ārzū meñ
jab Dūbne lageñge tum ko pukār leñge
jo kuchh thā paas apne duniyā ne le liyā hai
ik jaan rah ga.ī hai vo ġham-gusār leñge
is daur-e-tishnagī meñ kyā mai-kade ko chhoḌeñ
kuchh din guzar ga.e haiñ kuchh din guzār leñge
sayyād o bāġhbāñ ke tevar batā rahe haiñ
ye log fasl-e-gul ke kapḌe utaar leñge